Me franget infirmitas liberti mei Zosimi.Est enim homo probus,officiosus,litteratus;comoedus quidem est,in qua arte ingenio abundat.Nam pronuntiat acriter,sapienter,apte,decenter etiam;et cithara canit perite.Praeterea,tam commode et orationes et historias et carmina legit ut vir multae virtutis ab omnibus existimetur.Haec tibi sedulo exposui ut eius peritiam cognosceres:tam iucunda ministeria Zosimus mihi praestat,ut maxime timeam pro valetudine eius.Iamque ante aliquot annos,dum intente instanterque declamat,sanguinem reiecit;in Aegyptum igitur a me missus est ac post longam peregrinationem nuper rediit confirmatus.Nunc autem,quoniam per continuos dies nimis imperat voci suae,veteris infirmatatis tussicula rursus incipit rursusque sanguinem reddidit.Itaque libertum meum in praedia tua,apud Forum Iulii,mittam:ibi enim,ut saepe dixisti,aer saluber est.Rogo ergo ut domus tua illi pateat.Multis rebus non indiget:est enim tam parcus et continens,ut frugalitate sua non solum delicias,sed etiam necessaria valetudini restringat.Ego autem Zosimo,domum tuam venienti,tantum dabo quantum sufficiat.Vale
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Versioni dai Libri di Esercizi
