Nasica, cum ad poetam Ennium venisset eique ab ostio quaerenti Ennium ancilla dixisset domi non esse, sensit illam domini iussu dixisse et illum intus esse. Paucis post diebus, cum ad Nasicam venisset Ennius et eum ad ianua quaereret, exclamat Nasica se domi non esse. Tum Ennius: “Quid? ego non cognosco”, inquit, “vocem tuam?”. Hic Nasica: “Homo es impudens! ego, cum te quaererem, ancillae tuae credidi te domi non esse: tu mihi non credis ipsi?”.
- Latino
- Versioni Latinum Vertere
- Versioni dai Libri di Esercizi
