Dives mercator in gravem morbum inciderat. Dum aegrotus est, cotidie Iovem sic orabat: «Iuppiter, magne omnipotensque deus, omnium rerum domine, deorum hominumque pater, te oro: valetudinem mihi redde, quoniam negotia mea gerere debeo. Cum convaluero, tibi sacrificium multorum boum praebebo!». Iuppiter mercatorem sanavit, sed ille promissum non servavit, quod admodum avarus erat, et Iovem decepit: nam pro veris bobus multas boum effigies e cera deo obtulit. Tum Iuppiter, ob mercatoris dolum iratus, simili astutia ingratum hominem punivit. Mercurium in terram misit, qui in somnio mercatori dixit: «Cras in maris litore magni lucri occasio erit!». Mercator, lucri spe adductus, prima luce e lecto surrexit et ad maris litus accurrit, ubi piratae eum comprehenderunt, ut servum vendiderunt atque magnum lucrum fecerunt. Sic impius mercator astutiae suae poenam persolvit.
- Latino
- Maiorum Lingua A
- Versioni dai Libri di Esercizi
