Primo vespere equus magnus et superbus currebat in via et vidit asinum fessum qui magna sarcina laborabat. “Recede – dixit – ego magnus clarusque equus sum, tu parvus et stultus asellus es”. Recessit asinus et tacuit. Aliquot post menses a domino equus labore fessus missus est ad villam, ubi fimum deposuit quod ab agricolis axcipiebatur. Videt equum asinus, qui dicit: “Ubi superbia tua est? Vita tua mala miseraque est, libertatem non habes, dominus te non curat, solus es nec comites habes”. Fabula monet: fortuna varia est; superbi homines, si miseros despiciunt, futurum timere debent.
- Latino
- Lingua Viva 1
- Versioni dai Libri di Esercizi
