Il poeta Marziale è morto

C. Plinius Cornelio Prisco suo s.
Audio Valerium Martialem decessisse et moleste fero. Erat homo ingeniosus, acutus, acer et qui plurimum in scribendo et salis haberet et fellis nec candoris minus. Prosecutus eram viatico secedentem; etsi dederam hoc amicitiae, dederam etiam versiculis, quos de me composuit. Fuit moris antiqui eos, qui vel singulorum laudes vel urbium scripsissent, aut honoribus aut pecunia honorare; nostris vero temporibus ut alia speciosa et egregia, ita hoc in primis exolevit. Nam postquam desiimus facere laudanda, laudari quoque ineptum putamus. Meritone eum, qui pulcherrimos versus de me scripsit, et tunc dimisi amicissime et nunc ut amicissimum defunctum esse doleo? Dedit enim mihi, quantum maximum potuit, daturus amplius, si potuisset. Tametsi, quid homini potest dari maius quam gloria et laus et aeternitas? Quamquam fortasse non erunt aeterna, quae scripsit, ille tamen scripsit tamquam essent futura. Vale