Datàmes, vir callidus et consilii plenus, Persarum regis adversarius, olim captus est Mithridatis, Arìobarzànis filii, dolo. Is, qui secretum foedus cum rege inierat, amicitiam cum Datarne fecit eique persuasi! se infinitum bellum adversus regem suscepisse, ne qua suspicio insidiarum illi esset. Tandem, cum fidem hominis obtinuisset, legatum ei misit, ut in locum quendam secum in colloquium de bello contra regem veniret. Huc Mithridates ante alìquot dies vénit complurìbusque locis separatim gladios obruit eaque loca diligenter notat. Ipso autem colloquii die, cum aliquamdiu in colloquio fuissent et diverse discessissent et iam procul Datàmes abesset, Mithridates, prìusquam ad suos pervenirci, ne quam suspicionem parerei, in eundem locum revertit atque ibi, ubi telum erat infossum, resèdit, ut si ( = “come se”) lassitudine quadam cupéret acquiescere. Deinde Datàmen revocavit, simulans se quiddam in colloquio esse oblltum ( = “di essersi dimenticato”). Interini telum, quod latebat, protùlit nudatumque vagina veste texit. Datami venienti ait se vidisse locum quendam castris idoneum. Quem cum digito demonstraret et ille respiceret, aversum ferro transfìxit et, prius quam quisquam posset succurrere, interfecit.
- Latino
- Datames
- Cornelio Nepote
