Postridie avarus, ut solebat, revertit; cum vidisset terram esse effossam et aurum ablatum, coepit lamentari et capillum sibi evellere et deos hominesque incusare. Hunc homo quidam praeteriens interrogavit, quid accidisset: cumque causam comperisset lamentationis: ” Noli, inquit, lamentari, cum nihil amiseris; aurum enim defossum neque tibi plus proderat neque alteri, quam quilibet lapis defossus “.
- Letteratura Latina
- Versioni di Catone
- Anonimi
