Nec unum genus est divinationis publice privatimque celebratum. Nam ut omittam ceteros populos noster quam multa genera complexus est! Principio huius urbis parens Romulus non solum auspicato urbem condidisse sed ipse etiam optumus augur fuisse traditur. Deinde auguribus et reliqui reges usi et exactis regibus nihil publice sine auspiciis nec domi nec militiae gerebatur. Cumque magna vis videretur esse et impetriendis consulendisque rebus et monstris interpretandis ac procurandis in haruspicum disciplina omnem hanc ex Etruria scientiam adhibebant ne genus esset ullum divinationis quod neglectum ab iis videretur. Et cum duobus modis animi sine ratione et scientia motu ipsi suo soluto et libero incitarentur uno furente altero somniante furoris divinationem Sibyllinis maxime versibus contineri arbitrati eorum decem interpretes delectos e civitate esse voluerunt. Ex quo genere saepe hariolorum etiam et vatum furibundas praedictiones ut Octaviano bello Corneli Culleoli audiendas putaverunt. Nec vero somnia graviora si quae ad rem publicam pertinere visa sunt a summo consilio neglecta sunt. Quin etiam memoria nostra templum Iunonis Sospitae L. Iulius qui cum P. Rutilio consul fuit de senatus sententia refecit ex Caeciliae Baliarici filiae somnio.
- Latino
- De Divinatione di Marco Tullio Cicerone
- Cicerone
