Prima fugit domina amissa levis ala Camillae,
turbati
fugiunt Rutuli, fugit acer Atinas,
disiectique duces desolatique manipli 870
tuta petunt et equis aversi ad moenia
tendunt.
nec quisquam instantis Teucros letumque ferentis
sustentare valet telis aut sistere contra,
sed laxos
referunt umeris languentibus arcus,
quadripedumque putrem cursu quatit ungula campum.
volvitur ad muros caligine
turbidus atra
pulvis, et e speculis percussae pectora matres
femineum clamorem ad caeli sidera tollunt.
qui cursu
portas primi inrupere patentis,
hos inimica super mixto premit agmine turba, 880
nec miseram effugiunt mortem, sed
limine in ipso,
moenibus in patriis atque inter tuta domorum
confixi exspirant animas. pars claudere portas,
nec
sociis aperire viam nec moenibus audent
accipere orantis, oriturque miserrima caedes 885
defendentum armis aditus inque
arma ruentum.
exclusi ante oculos lacrimantumque ora parentum
pars in praecipitis fossas urgente ruina
volvitur,
immissis pars caeca et concita frenis
arietat in portas et duros obice postis. 890
ipsae de muris summo certamine matres
(monstrat amor verus patriae), ut videre Camillam
tela manu trepidae iaciunt ac robore duro
stipitibus ferrum
sudibusque imitantur obustis
praecipites, primaeque mori pro moenibus ardent. 895
- Latino
- Eneide
- Virgilio
