Cum acerrime comminus pugnaretur, hostes loco et numero, nostri
virtute confiderent, subito sunt Haedui visi ab latere nostris aperto, quos Caesar ab dextra parte alio ascensu manus
distinendae causa miserat. Hi similitudine armorum vehementer nostros perterruerunt, ac tametsi dextris umeris exsertis
animadvertebantur, quod insigne pactum esse consuerat, tamen id ipsum sui fallendi causa milites ab hostibus factum
existimabant. Eodem tempore L. Fabius centurio quique una murum ascenderant, circumventi atque interfecti de muro
praecipitabantur. M. Petronius, eiusdem legionis centurio, cum portas excidere conatus esset, a multitudine oppressus ac sibi
desperans multis iam vulneribus acceptis, manipularibus suis, qui illum erant secuti ‘Quoniam’ inquit ‘me una vobiscum
servare non possum, vestrae quidem certe vitae prospiciam, quos cupiditate gloriae adductus in periculum deduxi. Vos data
facultate vobis consulite.’ Simul in medios hostes inrupit duobusque interfectis reliquos a porta paulum submovit.
Conantibus auxiliari suis ‘Frustra’ inquit ‘meae vitae subvenire conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt.
Proinde abite, dum est facultas, vosque ad legionem recipite.’ Ita pugnans post paulo concidit ac suis saluti fuit.
- Latino
- De Bello Gallico
- Cesare
