Meleagro

Pulchrum est antiquorum poetarum fabulas legere. Althaea ex Oeneo, Aetoliae rege, peperit Meleagrum. Subito in regia apparuerunt Parcae et Meleagro fata cecinerunt: Clotho dixit eum generosum futurum esse, Lachesis fortem; Atropos titionem ardentem in foco aspexit et dixit eum tamdiu victurum esse, quamdiu is titio esset incolumis. Cum Althaea mater id audivisset, exsiluit de lecto, titionem exstinxit et in arca diligenter servavit. Olim Diana irata quia Oeneus sacra annua ei non fecerat, aprum mira magnitudine, qui agrum Calydonium vastaret, misit: quem Meleager cum delectis iuvenibus Graeciae interfecit pellemque eius Atalantae virgini donavit. Sed Althaeae fratres sibi eam vindicabant; cum Meleagri fidem Atalanta imploravisset, ille intervenit et amorem cognationi anteposuit avunculosque suos occidit. Althaea mater, ut audivit filium suum tantum facinus fecisse, memor Parcarum praecepti, titionem ex arca traxit et in ignem coniecit: ita filium interfecit. At eius sorores flentes deorum voluntate in aves mutatae sunt quae meleagrides vocantur.