In Attica olim puella vivebat, Minervae deae dilecta ob sua castimoniam et sollertiam.
Sed ea propter sua superbiam iram et odium Minervae in se sic concitavit.
Postquam Ceres frumentum invenit et Minerva aratrum, puella occulte aratri stivam surrepsit.
Deinde apud agricolas stultis verbis se iactavit “Minervae donum infructuosam irritumque est sine invento meo”.
Dea verba superba semsit et quia valde suscensuit, puellam perfidam in formicam convertit et surripit.
Fabella sic monet:stultum et perniciosum est divis superbe contendere.
- Latino
- Nova Officina
- Versioni dai Libri di Esercizi
