Natus erat Agricola Gaio Caesare tertium consule
idibus Iuniis: excessit quarto et quinquagesimo anno decimum kalendas Septembris Collega Priscoque consulibus. Quod si
habitum quoque eius posteri noscere velint decentior quam sublimior fuit; nihil impetus in vultu: gratia oris supererat. Bonum
virum facile crederes magnum libenter. Et ipse quidem quamquam medio in spatio integrae aetatis ereptus quantum ad gloriam
longissimum aevum peregit. Quippe et vera bona quae in virtutibus sita sunt impleverat et consulari ac triumphalibus ornamentis
praedito quid aliud adstruere fortuna poterat? Opibus nimiis non gaudebat speciosae [non] contigerant. Filia atque uxore
superstitibus potest videri etiam beatus incolumi dignitate florente fama salvis adfinitatibus et amicitiis futura effugisse.
Nam sicut ei [non licuit] durare in hanc beatissimi saeculi lucem ac principem Traianum videre quod augurio votisque apud
nostras auris ominabatur ita festinatae mortis grande solacium tulit evasisse postremum illud tempus quo Domitianus non iam per
intervalla ac spiramenta temporum sed continuo et velut uno ictu rem publicam exhausit.
- Latino
- Agricola
- Tacito
