Quorum impetum noster equitatus non tulit, sed, paulatim loco motus, ei cedendum fuit, equitesque Pompei hoc acrius instare et se turmatim explicare aciemque nostram a latere aperto circumvenire coeperunt. Quod ubi Caesar animum advertit, quartae aciei, quam instituerat ex cohortium numero, impetum faciendi dedit signum: satis enim sciebat quem exitum ea bellandi ratio effectura esset. Illae cohortes celeriter procucurrerunt infestisque signis tanta vi in Pompei equites impetum fecerunt, ut eorum nemo consisteret omnesque conversi loco excederent: iis fuga montes altissimi petendi fuerunt. Equitibus summotis, omnes sagittarii funditoresque destituti inermes sine praesidio interfecti sunt. Eodem impetu cohortes sinistrum cornu, pugnantibus etiam tum ac resistentibus in acie Pompeianis, circumdederunt eosque a tergo sunt adortae. Eodem tempore tertiam aciem Caesar, quae quieta fuerat et se ad id tempus loco tenuerat, procurrere iussit. Ita cum recentes atque integri defessis successissent, alii autem a tergo adorirentur, sustinere Pompeiani non potuerunt, atque – incredibile est memoratu – universi terga verterunt.
- Latino
- Lingua Viva 2
- Versioni dai Libri di Esercizi
