Un eroe ... per disperazione

Luculli veteranus miles,cum per multos militiae annos, plurimus periculis difficultatibusque superatis, aliquantum pecuniae seposuisset ac viaticum suum semper secum ferret,felicissimus erat. Sed olim noctu,cum lassus esset ac artissime dormiret, a fure viatico spoliatus est. Postidrie, cum Lucullus imperavisset ut hostium munitionem legio oppugnaret, miles,qui viaticum suum perdidera, tam desperatus iratusque erat, ut magis strenue quam omnes suos commilitiones pugnaverit et hostem de loco munitissimo demoverit. Dux militis virtutem magni existimavit et eum publice laudibus praemiisque. Post aliquot dies Lucullus, cum hostium oppidum evertere statuisset ac certior factus esset oppidum munitissimum esse, veteranum militem arcessivit ut ei illam rem commiteret et oppidum digito ostendens: “Si rem perfeceris – inquit – et oppidum in nostram potestatem ceciderit, tu magnam gloriam multaque praemia obtinebis!”. At miles respondit: “Si militem animosiorem quam me vis, mitte illum qui hodie zonam perdidit”