Cum acerrime comminus pugnaretur, hostes loco et numero, nostri virtuti confiderent, Lucius Fabius centurio quique una murum ascenderant, circumventi atque interfecti, de muro praecipitabantur. Marcus Petronius, eiusdem legionis centurio, cum portas excidere conatus esset, a multitudine oppressus ac sibi desperans multis iam vulneribus acceptis, manipularibus suis, qui illum erant secuti: «Est – inquit – boni imperatoris suos milites servare; quoniam me una vobiscum servare non possum, vestrae quidem certe vitae prospiciam, quos cupiditate gloriae adductus in periculum deduxi. Vos data facultate vobis consulite». Simul in medios hostes irrupit duobusque interfectis reliquos a porta paulum submovit. Conantibus auxiliari suis: «Frustra – inquit – meae vitae subvenire conamini, quem iam sanguis viresque deficiunt. Proinde abite, dum est facultas, vosque ad legionem recipite». Ita pugnans post paulo concidit ac suis saluti fuit.
- Latino
- Lingua Viva 2
- Versioni dai Libri di Esercizi
