Exiguus numerus troianorum urbem ardentem reliquerat et in collese finitimus confugerat.
Ubi aeneas cum patre sene et parvo filio paucisque comitibus convenit atque brevem sed acrem orationem habuit ut omnium animos confirmaret: Troiani, patria nostra a grecis capta incensasque est, tamen ne desperaveritis de salute vestra: diis adiuvantibus, novam troiam in aliis terris condemus. Troiani cum aeneae verba laeti accepissent, classem comparaverunt ut terras ignotas peterent. Primum cum naves ascendissent, ad thraciam cursum direxerunt. Ibi aeneas comitibus imperavit ut novae urbis moenia aedificarent. Sed accidit ut immane portentum troianorum duci tantum terrorem afferrent ut sine mora statuerit terram inhospitalem delinquere et ad insulam delum navigare, consulturus oraculum dei apollinis.
Cum in insulam pervenisset et ad apollinis templum ascendisset deum sic rogavit: Ubi considere debent troiani? Quo imperas ut pergamus?. Deus dubium responsum edidit: Troiani, antiquam matrem quaerite. Aeneas oraculum non intellexit, sed pater Anchises exclamavit: Ego oraculum intellego. Antiqua mater Troianorum est insulam Creta; nam ex Creta Teucer, gentis Troianae progenitor, in Asiam pervenit. Deus Apollo igitur nos monet ut in insula Creta considamus. Ad Cretam igitur festinemus!”
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Versioni dai Libri di Esercizi
