Erat athenis mihi erus adulescens optimus. is amabat mulierem et illa illum. is atheniensium legatus Naupactum missus est, ut de magnis rebus ageret. interim hic miles forte athenas advenit, insinuat sese ad illam amicam mei eri, sibi conciliat voluntatem eius matris vino, cibo, ornamentis. sed cum evenit huit militi occasio illam eludit; nam is illius filiam conicit in navem clam matrem suam eamque ephesum invitam advehit.Cum scio illam athenis avectam esse, ego quam celerrime navem paro et in eam inscendo, ut eam rem Naupactum ad erum nuntiem. Sed cum in alto sumus, fit (id) quod di volunt: capiunt praedones navem illam. ille qui me cepit dat me dono huic militi.
Postquam hic me domum ad se deduxit, video amicam mei eri. Sed ea cum me aspexit, oculis mihi signum dedit , ne se appellarem. Deinde, cum occasio est, mulier fortunam suam mecum deplorat; dicit se athenas fugere cupere ex hac domu, sese amare illum, qui athenis meus erus fuerat, neque peius quemquam odisse quam istum militem. ego, quoniam mulieris sententiam cognovi, epistulam scripsi, consignavi et clam dedi mercatori ut eam deferret ad erum, ut is huc veniret. Is non sprevit nuntium; nam et venit et hic est apud suum paternum hospitem, lepidum senem. ille nos opera consolioque iuvat. itaque ego paravi hic intus magnas machinas, ut amantes convenirent.
- Latino
- Versioni di Marco Porcio Catone
- Versioni dai Libri di Esercizi
